Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Εκείνο...που αγαπώ τόσο πολύ

Είχα τόσα λόγια να συνοδέψω αυτή την εικόνα!!

Για πρώτη φορά ίσως στην ζωή μου την κοιτούσα και την αγαπούσα σε όλα τα επίπεδα.

Σ'αυτή την πρώτη μου ανάρτηση ήθελα να κάνω παιχνίδια μέσα και έξω από το νερό...
---------- ---------- ---------- ----------

Η ζωή ωστόσο δεν αφουγκράζεται τον παλμό του καθενός γιατί έχει τους δικούς της ρυθμούς!!

Έτσι και χθές....
Έτσι και σήμερα...

Το Id μου, μου στέλνει μηνύματα κινδύνου κι έτσι τα παιχνίδια μέσα και έξω από το νερό αναβάλλονται.

Το Ιd μου με καλεί σε βοήθεια κι εγώ που δεν ξέρω μακροβούτια, κοιτώ σαν χαμένη και για μια στιγμή αμφιβάλλω για όλα. Για τις βασικές κολυμβητικές μου ικανότητες, για την ύπαρξη πραγματικού κινδύνου, για τους λόγους που έχω να βουτήξω και να σώσω ό,τι σώζεται. Παίρνω μια ανάσα και βουτώ. Και καθόλου μπάνιο να μην ήξερα, πάλι θα έπεφτα. Δεν θέλω και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Η αδυναμία του είναι η μεγαλύτερη δύναμη που έχει να με υποτάσσει.

Καληνύχτα ΙD μου! Σ' αγαπώ πολύ! Ελπίζω κι εύχομαι κι αυτή την αδυναμία να την κάνεις μαγική δύναμη!!!